Er is geen beter medicijn dan het krijgen van liefde en aandacht!

In oktober 2015 was het dan eindelijk zover, ik (Linda van Bijleveld) ging op bezoek bij dr. David in de kliniek. Hoewel ik me al enkele jaren inzet als bestuurslid van BCG had ik dr. David nog nooit ontmoet. Het was een ontmoeting om nooit te vergeten, zo eentje waar je maanden later nog steeds met veel bewondering aan terugdenkt.

Als mensen me vragen wat het dan zo bijzonder maakt, vind ik het lastig dit in woorden te omschrijven, het is een gevoel/ een belevenis/ een levenservaring. Ik kan het denk ik het beste omschrijven door je mee te nemen naar een moment op mijn dag bij David dat mij zeer geraakt heeft…..

We liepen onze ronde in de Shekhinah kliniek en kwamen langs de huisjes van de chronische patienten die al maanden/jaren in de kliniek verblijven. Allen zijn verstoten door hun familie, lichamelijk en vaak ook geestelijk gehandicapt met daarbij ook nog de nodige psychiatrische problemen. Dr. David en het personeel zorgen ervoor dat ze voorzien worden van eten en drinken, maar vooral van een nodige dosis liefde en aandacht. Zo mooi om te zien dat ze stuk voor stuk een grote glimlach op hun gezicht kregen toen Dr. David even een praatje met ze maakte. Door ze te zien als volwaardig medemens en te kijken naar hun kracht in plaats van naar hun klachten geeft dr. David hen een stukje eigenwaarde terug! Hoe vreemd hun gedrag soms ook lijkt voor de buitenwereld, in de Shekhinah kliniek mogen ze zijn zoals ze zijn.

Een indrukwekkend voorbeeld hiervan was een jongeman die een maand geleden in de kliniek was gekomen als mr. Not Known (zie ook het eerdere bericht van Afke over deze man in de nieuwsberichten). Hij kan niet praten, wilde geen kleren aan, had een vreselijke open wond op zijn been, besmeerde zichzelf met zijn uitwerpselen en wilde absoluut niet in een kamer verblijven. Normaal gesproken zou zo iemand in Ghana waarschijnlijk ergens vastgeketend totaal verwaarloosd worden weggeborgen, maar inmiddels had ook hij een plekje gevonden in de Shekhinah kliniek. Buiten op een veranda bij een van de huisjes had hij zijn eigen kamer gecreeerd. Hij zat hier de hele dag, zonder kleding en was verder niemand tot last. De wond op zijn been was zonder medicatie of verband grotendeels genezen en hij genoot elke dag van de heerlijke maaltijd die Dr. David hem gaf. Elke keer als je hem zag had hij een big smile op zijn gezicht, hij was gelukkig! Niet door het geven van dure medicijnen of behandelingen, maar gewoon door hem in zijn waarde te laten. Of zoals Dr David zelf zegt: “Accept them the way they are and give them the love and attention they need”.

Mijn bezoek aan Shekhinah heeft ervoor gezorgd dat ik me de komende jaren als bestuurslid van BCG met nog meer enthousiasme en passie ga inzetten voor het bijzondere werk van een zeer inspirerende man, Dr David.

 

Categories: Geen categorie